27.9.2024 Práve prihlásených 50 užívateľov
V následujících třech dílech cestopisu se podíváme trochu dále od České republiky – pojedeme nejprve na severozápad přes Německo do Švédska, abychom se posléze lodí stočili na východ do nejsevernější pobaltské země – Estonska. Odtud cestou „dolů“ projedeme všechny pobaltské země, a to převážně, jak jinak, vlakem. V prvním díle se nejprve do Pobaltí přepravíme, a to jak vlaky, tak trajekty, a dokonce zkombinujeme obojí – vlakem na trajektu!
21.8.2016 8:00, Jiří Mazal
V tomto posledním díle se zaměříme na dopravní zajímavosti v okolí hlavního města kantonu Ticino- Lugana. Kromě známé lanovky k nádraží zde najdeme zajímavou úzkokolejnou trať do Ponte Tresy a svezli jsme se i lodí napříč téměř celým jezerem Lago di Lugano. Pak už nás čekala jen cesta přes Curych a Lindau domů, vzhledem k množství předchozích zážitků a délce cesty prakticky nejkratší možná a jen s minimem pobytů, delších, než nezbytné dopravní důvody.
14.8.2016 8:00, Jan Přikryl, Lukáš Uhlíř
V následujících řádcích se podíváme do nejjižnější z pobaltských zemí, Litvy. Navštívíme velká města napříč státem, nebude chybět ani nenápadné historické sídlo poblíž Vilniusu nebo zajížďka na Kurskou kosu. Prozkoumáme i železniční provoz v roce 2011, který občas připomíná domovinu.
9.8.2016 8:00, Pavel Šmídek
V dnešním díle se přesuneme z Ženevy nejkratší cestou do nejjižnějšího švýcarského kantonu, do Ticina. Spolu s Graubündenem je tento kanton jediný, kde ve Švýcarsku žijí Italové, což mu dodává značně nezvyklý ráz, kdy se švýcarská preciznost a pečlivost mísí s jižanským temperamentem. I dopravně má tento region co nabídnout - jelikož jsme byli ubytovaní v Locarnu, nemohli jsme si samozřejmě nechat ujít známou Centovallinu.
7.8.2016 8:00, Jan Přikryl, Lukáš Uhlíř
V dnešním, již třetím díle cestopisu ze Švýcarska se podíváme do kantonů Genéve a Vaud, budeme se tedy pohybovat v bezprostředním okolí Ženevského jezera, zde zvaného spíše Lac Léman, představující nejfrancouzštější část Švýcarska. V této oblasti jsme se pohybovali hodně multimodálně, protože kromě vlaků a klasické MHD (včetně lanovek) láká zdejší oblast už z čistě geografických příčin k využití vodní dopravy.
31.7.2016 8:00, Jan Přikryl, Lukáš Uhlíř
Na počátku se měli stejně. Avšak rozdílné mentality národů vytvořily propastné rozdíly mezi dnešním Německem a Polskem. Jak už zřejmě tušíte, v dnešním cestopisu se s Euro-Nisa-Ticketem v ruce podíváme na svižnou regionální dopravu v Lužici a menší tramvajový provoz v Görlitz v kontrastu s polským přístupem k nabytému majetku, tedy tratím, a organizaci dopravy. Ale rozhodně to nebude náš severní soused, kde potkáme ty nejhorší vlaky.
29.7.2016 8:00, Dominik Havel
V pořadí druhý den našeho cestování po Švýcarsku, jemuž je věnován dnešní díl, byl zároveň první, kdy jsme využívali síťovou jízdenku Swisspass. Z toho důvodu jsme tentokrát nepřekračovali žádné hranice, naopak jsme se drželi dost ve švýcarském vnitrozemí a věnovali se lokalitám, které jsou sice poněkud neprávem ve stínu mnohem známějších destinací, ale (nejen) z dopravního hlediska nepostrádají zajímavost.
24.7.2016 8:00, Jan Přikryl, Lukáš Uhlíř
Tento článek popisuje značně nabitý víkend v Nizozemí, přičemž bizon v titulku není nic jiného než přiléhavá přezdívka všudypřítomných elektrických jednotek VIRM zdejších železnic. Během dvou dnů jsme navštívili s použitím veřejné dopravy řadu turistických cílů jak v hlavním městě Amsterdamu, tak v širším i vzdálenějším okolí. A došlo také na pro tento stát poměrně neobvyklé svezení v parní trakci po úzkém rozchodu.
22.7.2016 8:00, Tomáš Kraus
V této reportáži se podíváme do země, kam míří každoročně tisíce českých milovníků veřejné dopravy a železnice obzvlášť. Ano, je to země integrálního taktu, dokonalých vazeb veřejné dopravy, mnoha jazyků a čokolády Milka - Švýcarsko. Dokonce i jeden z účastníků cesty už v roce 2009 v této zemi byl a článek o této anabázi se dostal nejen na webové stránky, ale vyšel i knižně v publikaci k oslavě 10 let existence serveru vlaky.net.
17.7.2016 8:00, Jan Přikryl, Lukáš Uhlíř
Čím vice se blížil onen den, tím šíleněji výlet vypadal. Záměr byl jasný: podniknout cestu, která by žádného automobilistu ani ve snu nenapadla, tedy přejít horský hřeben z Horních Míseček přes pramen Labe do polské Sklářské Poruby. Nouze nebyla jak o přírodní zajímavosti, tak o odpudivé a tvrdohlavé chování řidičů autobusů. Za státní hranicí samozřejmě nechybělo několik typicky polských absurdit.
14.7.2016 8:00, Dominik Havel